De afgelopen twintig jaar heeft het onderzoek naar microplastics enorme vooruitgang geboekt, zoals beschreven in het artikel “Twenty years of microplastics pollution research—what have we learned?”. Microplastics, die worden gedefinieerd als vaste plastic deeltjes van maximaal 5 mm groot, komen uit verschillende bronnen, waaronder slijtage van autobanden, textielvezels, cosmetica en het afbreken van grotere plastic items. Ze zijn inmiddels wijdverspreid in het milieu aangetroffen, van oceanen tot afgelegen gebieden zoals de top van de Mount Everest.
Het artikel benadrukt dat de meeste microplastics in het milieu terechtkomen door menselijke activiteiten, waaronder de slijtage van gebruiksvoorwerpen en de fragmentatie van plastic afval. Het probleem is complex en veelomvattend; microplastics worden niet alleen aangetroffen in de natuur, maar ook in voedsel, drinkwater en zelfs in het menselijk lichaam. Dit roept belangrijke vragen op over de mogelijke gezondheidsrisico’s. Microplastics zijn aangetroffen in menselijke weefsels, organen en vloeistoffen, zoals bloed en longen. Hoewel het nog niet volledig duidelijk is welke gezondheidsrisico’s dit met zich meebrengt, wijst de aanwezigheid van microplastics in het lichaam op mogelijke schadelijke effecten.
De impact van microplastics op het milieu is eveneens zorgwekkend. Het plastic wordt door organismen opgenomen, van kleine planktonorganismen tot grote roofdieren, en kan door voedselketens heen worden overgedragen. Dit kan leiden tot fysieke schade, zoals blokkades in het spijsverteringskanaal, maar ook tot chemische schade door de afgifte van giftige stoffen die aan de plastic deeltjes gebonden zijn.
Ondanks de toegenomen aandacht voor de problematiek en de vele wetenschappelijke onderzoeken die zijn uitgevoerd, blijft de hoeveelheid plastic in het milieu groeien. De onderzoekers wijzen erop dat de plasticvervuiling tegen 2040 mogelijk zal verdubbelen als er geen drastische maatregelen worden genomen. Er zijn al wel enkele beleidsmaatregelen geïmplementeerd, zoals het verbod op microbeads in cosmetica, maar er is meer nodig. De auteurs van het artikel roepen op tot wereldwijde samenwerking en strengere regelgeving om de productie en het gebruik van plastic te verminderen, en daarmee de negatieve impact op het milieu en de menselijke gezondheid te beperken.