
Het artikel “Adverse Diagnostic Events in Hospitalised Patients” behandelt het vaak over het hoofd geziene probleem van diagnostische fouten bij opgenomen patiënten. Deze retrospectieve cohortstudie werd uitgevoerd in een ziekenhuis in de VS om de frequentie en impact van dergelijke fouten te onderzoeken.
De studie analyseerde een steekproef van 9147 ziekenhuispatiënten, waarvan 675 gevallen nader werden onderzocht. De selectie van patiënten was gebaseerd op bepaalde risicofactoren, zoals overplaatsing naar de intensive care of overlijden binnen 90 dagen. Het doel was om vast te stellen hoe vaak schadelijke diagnostische fouten (Diagnostic Errors, DE) voorkwamen en welke processen gevoelig waren voor fouten. De resultaten toonden aan dat ongeveer 7,2% van de patiënten te maken kreeg met schadelijke diagnostische fouten. Deze fouten werden vaak gekarakteriseerd als vertragingen in het stellen van de diagnose (61,9%). Ernstige fouten kwamen vooral vaak voor bij risicopatiënten, zoals degenen die naar de intensive care werden overgeplaatst.
Het opvallende was dat de meeste van deze schadelijke fouten als vermijdbaar werden beschouwd. Dit suggereert dat het verbeteren van diagnostische processen en het invoeren van betere procedures een grote impact kan hebben op de patiëntveiligheid. De meeste fouten deden zich voor op het gebied van de anamnese, de opdracht en interpretatie van diagnostische tests, en de consultatie van specialisten.
De auteurs benadrukken dat de huidige methoden voor het monitoren van diagnostische fouten vaak tekortschieten om alle gevallen op te sporen, vooral die met minder ernstige maar toch belangrijke gevolgen. Daarom raden zij het gebruik van nieuwe toezichtmethoden en gestructureerde casestudies aan om de detectiegraad van fouten te verbeteren. De ontwikkeling van nieuwe strategieën om diagnostische fouten te voorkomen is essentieel om de patiëntveiligheid in ziekenhuizen te vergroten.
Deze studie maakt duidelijk dat diagnostische fouten vaker voorkomen dan eerder werd aangenomen, vooral bij complexe ziekteverlopen. Een verbeterde focus op de optimalisatie van diagnostische processen kan daarom een grote bijdrage leveren aan de verbetering van de patiëntveiligheid.