De ontdekking van microplastics in onze omgeving is al enkele jaren bekend, maar nu worden er steeds meer microplastics in menselijk weefsel gevonden. Een nieuwe studie, gepubliceerd in eBioMedicine, onderzoekt de aanwezigheid en analyse van microplastics in tumor- en para-tumorweefsel van de menselijke prostaat. Dit onderzoek biedt diepere inzichten in de mogelijke relatie tussen microplastics en gezondheidsrisico’s, vooral in verband met prostaatkanker.
Microplastics: Onzichtbare dreiging in onze omgeving
Microplastics zijn kleine plastic deeltjes, kleiner dan 5 mm, die bestaan uit verschillende soorten kunststof. Ze ontstaan door de afbraak van grotere plastic voorwerpen en zijn inmiddels aanwezig in lucht, water en zelfs voedsel. Mensen nemen microplastics op via voeding, water en ingeademde lucht, en er zijn steeds meer aanwijzingen dat deze deeltjes in verschillende organen terechtkomen. Tot nu toe zijn microplastics aangetoond in de longen, het bloed, de placenta en zelfs in menselijk sperma. De effecten op de menselijke gezondheid zijn echter nog niet volledig opgehelderd.
Nieuw onderzoek: Microplastics in de prostaat
De huidige studie onderzocht monsters van 22 patiënten die een robot-geassisteerde radicale prostatectomie ondergingen om de aanwezigheid en eigenschappen van microplasticdeeltjes in tumor- en para-tumorweefsel te analyseren. Hiervoor werden diverse technologieën gebruikt, zoals laser-direct-infraroodspectroscopie, rasterelektronenmicroscopie en pyrolyse-gaschromatografie-massaspectrometrie.
Onderzoekers vonden verschillende soorten microplastics, waaronder polyamide, polyethyleen, polyvinylchloride en polystyreen, in beide soorten weefsel. Interessant genoeg werd polystyreen alleen in het tumorweefsel aangetroffen. Dit roept vragen op of bepaalde soorten microplastics mogelijk betrokken zijn bij het ontstaan of de progressie van kanker.
Vormen en afmetingen van microplasticdeeltjes
De microplasticdeeltjes in de prostaat verschilden in grootte en vorm. In para-tumorweefsel varieerde de grootte van de meeste deeltjes tussen 20 en 30 micrometer, terwijl in tumorweefsel grotere deeltjes (50 tot 100 micrometer) overheersten. Deze variatie in grootte kan wijzen op verschillende manieren waarop microplastics het weefsel binnendringen en daarin achterblijven.
Mogelijke verbanden tussen microplastics en prostaatkanker
Uit de studie blijkt dat er een correlatie bestaat tussen de aanwezigheid van microplastics in tumorweefsel en bepaalde leefstijlfactoren, zoals de frequentie van fastfoodconsumptie. Dit suggereert dat microplastics via verpakt voedsel het menselijk lichaam binnenkomen en daar mogelijk schadelijke effecten veroorzaken.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Deze onderzoeksresultaten roepen belangrijke vragen op die verder onderzoek vereisen. De relatie tussen microplastics en kanker, met name prostaatkanker, is nog onvoldoende begrepen. Toekomstige studies met grotere steekproeven en een bredere analyse van microplastics in andere menselijke weefsels kunnen helpen om de potentiële gezondheidsimpact beter te begrijpen. Het zou vooral interessant zijn om te onderzoeken in hoeverre microplastics bijdragen aan het ontstaan en de progressie van kankers.
Conclusie
De ontdekking van microplastics in menselijk weefsel is zorgwekkend en benadrukt de dringende noodzaak om meer te weten te komen over de mogelijke gezondheidsrisico’s van deze onzichtbare milieuverontreiniging. De nieuwe studie over microplastics in de prostaat is een belangrijke stap in deze richting en laat zien hoe diep microplastics in het menselijk lichaam kunnen doordringen. Toekomstig onderzoek moet zich richten op de langetermijneffecten op de menselijke gezondheid.