
Ah, daar zijn ze weer. De mensen die kritisch nadenken. De helden die niet zomaar “big pharma” vertrouwen, want dat zou natuurlijk ontzettend onnozel zijn. Vaccins? Nee, dat laten ze aan zich voorbijgaan. Ze hebben immers op Facebook gelezen dat daar allemaal microchips in zitten. Het idee alleen al, de farmaceutische industrie vertrouwen! Dat zijn boeven, geldwolven, schurken die ons ziek willen houden.
Maar, oh wacht… wat is dat? Een knobbel, een vervelend plekje, een dokter die met een bezorgd gezicht komt? Kanker. En opeens, als bij toverslag, verdwijnen alle bezwaren tegen diezelfde farmaceutische industrie als sneeuw voor de zon. Want nu zijn we niet kritisch meer. Nu willen we ineens alles wat de wetenschap te bieden heeft. Nu zijn het geen “geldwolven” meer, maar worden de farmaceutische bedrijven de redder in nood. Want immuuntherapie, daar lees je geen Facebookposts over die zeggen dat het gevaarlijk is. Nee, dat is gewoon wetenschap!
Er wordt direct gezocht naar de beste oncologen, de nieuwste geneesmiddelen, en het meest innovatieve behandelingscentrum. Diezelfde industrie die eerst de grote boeman was, blijkt opeens een gouden hart te hebben. En de behandeling mag wel tienduizenden euro’s kosten. De nieuwste immuuntherapie? Bring it on! De nieuwste experimentele pil? Ja, graag! En al die farmaceutische miljardenwinsten? Die zijn opeens volkomen gerechtvaardigd. Gek, hoe dat werkt, hè?
Natuurlijk is het volkomen logisch dat je een behandeling wilt als je leven aan een zijden draadje hangt. Begrijp me niet verkeerd. Maar die selectieve verontwaardiging over “de grote boze farmaceutische industrie”, die is nogal grappig. Als het gaat om een gratis prikje om je gezondheid te beschermen, dan vertrouw je de industrie voor geen meter. Maar zodra er een kankerdiagnose op tafel ligt, zijn al die miljardeninvesteringen in onderzoek ineens fantastisch. Dan kan het ineens niet modern genoeg zijn, en willen we allemaal een VIP-behandeling met de nieuwste snufjes.
Het is een beetje alsof je jarenlang verkondigt dat je geen vertrouwen hebt in de brandweer. Stelletje amateurs, ze doen het allemaal voor het geld, je hebt helemaal geen water nodig om een brand te blussen. En dan, op een dag, staat je huis in lichterlaaie, en smeek je dezelfde brandweermannen op je knietjes om toch alsjeblieft te komen helpen. En dat doen ze, gelukkig maar.
Dus aan al die mensen die “de farma” niet vertrouwen: ik wens jullie een goede gezondheid toe. Echt waar. En als er dan ooit iets gebeurt, wees dan niet verbaasd als je jezelf toch weer terugvindt in de armen van diezelfde industrie die je eerst met zoveel wantrouwen hebt bekeken. Want die hypocrisie is, net als de farma-industrie, van alle tijden.